ตัวเมืองโตรอนโต เป็นตึกรามผสมระหว่างตึกเก่าและตึกใหม่ ทำให้น่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง สถานที่ที่ดึงดูดความสนใจของนักท่องเที่ยวมีดังนี้
บนถนนฟรอนท์ (Front Street) เป็นที่่ตั้งของ ซีเอ็นทาวเวอร์ (CN Tower)
เพราะมีความสูงถึง 553.33 เมตร
จึงครองตำแหน่งตึกที่สูงที่สุดในโลกมาถึง 32 ปี ระหว่างปี 1975 – 2007
คนโตรอนโต ชอบกีฬาเบสบอลล์ ข้าง ๆ ซีเอ็นทาวเวอร์ จึงมีสนามเบสบอลล์สำหรับทีมประจำเมือง โตรอนโตบลูเจย์ (Toronto Blue Jay)
เรียกว่า โรเจอร์เซ็นเตอร์ – Roger Center (ชื่อเดิม สกายโดม)หลังคาเปิด-ปิดได้ - ภาพนี้โชว์หนังคาเปิด
ถัดออกมาทางทิศตะวันออกถนนสายเดียวกัน มีสถานีรถไฟยูเนี่ยน
ตั้งอยู่ตรงกันข้ามกับโรงแรมเก่าแก่ Royal York
ถัดมามีฮ็อกกี้สถาน (Hockey Hall of fame) ตัวตึกเคยเป็นธนาคารเก่าแก่ แสดงประวัติของกีฬาฮ็อกกี้น้ำแข็ง ทั้งเรื่องของทีม ผู้เล่นที่สำคัญ รางวัลต่าง ๆ มีผู้คนมาแวะชมมากมายในแต่ละวัน
ข้างหน้าตึกเป็นรูปปั้นโลหะของเด็ก ๆ ห้าคนแต่งการในชุดกีฬาฮ็อกกี้พร้อมอุปกรณ์เสร็จสรรพ ที่ซึ่งเด็ก ๆ รวมทั้งผู้ใหญ่ที่เป็นแฟนกีฬาประเภทนี้มายืนถ่ายรูปข้าง ๆ เป็นประจำ
เดินต่อไปเรื่อย ๆ บนถนนสายเดียวกันจะเห็นตึกอิฐสีแดงรูปสามเหลี่ยมสวย ๆ มีชื่อเรียกว่า เฟลตไอออน (Flatiron) ซึ่งสร้างในปี 1891 เป็นเวลา 10 ปีก่อนตึกชื่อเดียวกันในนิวยอร์กซึ่งดูจะมีชื่อเสียงมากกว่า แต่ความเห็นส่วนตัว เราว่าตึกนี้ในโตรอนโตสวยและมีเสน่ห์กว่าตึกในนิวยอร์กเยอะเลย
จากนั้นไปอีกสองสามก้าวจะเห็นเซ้นท์ลอเร้นซ์มาร์เก็ต (St. Lawrence Market) หนึ่งในสถานที่ขายเบเกอรี่ ผัก ผลไม้และเนื้อสัตว์ รวมทั้งของที่ระลึก ที่เป็นที่นิยมของคนโตรอนโตและถิ่นใกล้เคีียง
ข้างในเหมือนตลาดบ้านเราเพียงแต่ว่าสะอาดกว่า เนื้อสัตว์และอาหารทะเลเรียงเป็นตับ
อาหารพร้อมทานเรียงรายมากมาย ดูน่ากินเป็นหนักหนา ที่มีชื่อเสียงเป็นแซนด์วิชเนื้อเบคอนหลัง (Back Bacon Sandwich)
ถนนเบย์ (Bay Street) เป็นถนนสายธุรกิจการเงินของโตรอนโต เปรียบได้กับ วอลล์สตรีทของนิวยอร์กนั่นเอง มีบริษัทการเงิน การธนาคารมากมาย ตั้งอยู่บนถนนสายนี้ ดังนั้นร้านอาหาร บาร์เครื่องดื่มจะดูหรูและราคาแพง สำหรับบริการนักการเงิน การธนาคารกระเป๋าหนักโดยเฉพาะ เชฟชื่อดังคนหนึ่งถึงขาย Sirloin เบอร์เกอร์พร้อมมันฝรั่งทอดราคากว่า 30 เหรียญ ได้สบาย ๆ
ในฤดูร้อนร้านอาหารเกือบทุกร้านจะเปิดระเบียง (Patio) ผู้คนจะมาใช้บริการหลังเลิกงาน สังสรรค์กับเพื่อนร่วมงานซักนิดก่อนกลับบ้าน
ที่ถนนเบย์ตัดกับถนนควีน เป็นที่ตั้งของศาลากลางโตรอนโตทั้งตึกเก่าและตึกใหม่
ศาลากลางตึกเก่าสร้างขึ้นในปี 1899 มีหอนาฬิกาสูงเด่นเห็นได้ชัดเจนบนถนนเบย์มองจากทะเลสาบออนทาริโอ
ศาลากลางตึกใหม่สร้างขึ้นในปี 1965 เป็นตึกรูปโค้งสองตึก หันหน้าเข้าหากัน
ถ้าคุณสนใจตึกเก่า ๆ ที่มหาวิทยาลัยโตรอนโต ซึ่งถูกก่อตั้งมาตั้งแต่ปี 1827 มีตึกรามที่น่าใจให้ชมดูมากมายหลายตึก นอกจากนั้นยังมี ปราสาทคาซา โลม่า ซึ่งถูกสร้างมาแต่ปี 1911
นอกนั้นก็มี พิพิธภัณฑสถาน อา์ร์ทแกลอรี่
ถ้าชอบช้อปปิ้ง นอกจากร้านรวงต่าง ๆ เรียงรายบนถนนยังแล้ว คุณยังสามารถเดินช้ิอปปิ้งในร่มอย่างที่ อีตัน เซ็นเตอร์ (Eaton Center) หรือจะช้อปตลอดทางเดินใต้ดิน (Path) ยาวถึง 27 กิโลก็ได้
ส่วนแฟชั่นดีไซเนอร์ราคาแพง ๆ ก็หาได้ง่ายดายที่ ยอร์กวิลล์ รวมทั้งร้านอาหารอินเทรนด์ต่าง ๆ ด้วย
โตรอนโตมีสวนธารณะกระจัดกระจายเต็มเมือง แต่มีอยู่แห่งหนึ่งที่ควรจะไปคือโตรอนโตไอส์แลนด์ (Toronto Island) ซึ่งเป็นเกาะเล็ก ๆ ตั้งอยู่ในทะเลสาบออนทาริโอ ใกล้ ซีเอ็นทาวเวอร์ มีเรือแฟรี่ข้ามไปเกาะทุกวันวันละหลายเวลา
บนเกาะมีสวนสาธารณะ แหล่งปิกนิก ชายหาด ร้านอาหาร สวนสนุก ท่าเรือ และสนามบิน มองจากเกาะจะเห็นขอบฟ้าเมืองโตรอนโต (Toronto skyline) ชัดเจน
แหล่งบันเทิงหลังเลิกงานที่สำคัญควรแก่การกล่าวถึงคือดิสทิลลารี่ ดิสตริกท์ (Distillery District) ตั้งอยู่บนปากแม่น้ำดอน ก่อตั้งมาแต่ปี 1832 เคยเป็นโรงกลั่นวิสกี้ที่ใหญ่ที่สุดในโลกช่วงปี 1860 กว่า ๆ ตอนนี้กลายมาเป็นแหล่งศิลปะ และแหล่งร้านอาหารและบาร์เครื่องดื่มที่นิยมของคนโตรอนโต
แหล่งบันเทิงกลางคืนที่เป็นที่นิยมอย่างมากอีกแห่งหนึ่งคือบนถนนสายควีนฝั่งตะวันตก (Queen Street West) โดยเฉพาะิิอย่างยิ่งคืนวันศุกร์ผู้คนมากหน้าหลายตาออกมาดื่มกิน เต้นรำตามคลับต่าง ๆ ส่วนใหญ่ก็หนุ่มสาวโสด ๆ ทั้งหลาย ออกมาหาคู่กัน หรือจะ Bar hopping จากบาร์หนึ่งไปอีกบาร์หนึ่งจนกว่าพระอาทิตย์จะส่องแสงก็ได้ไม่มีใครว่า สาวสวยแต่ไม่โสดอย่างเราเคย Bar hopping กับเืพื่อนสาวสวยที่โสดมั่งไม่โสดมั่งจากที่ทำงาน 5–6 คน สนุกดีเ้หมือนกัน แต่ว่าวันรุ่งขึ้นจำไม่ค่อยได้ว่าไปไหนหรือทำอะไรมามั่ง :)
