Scenic Drive
เราใช้เวลาขับรถรอบเกาะอยู่สองสามวัน วันละประมาณ 4-5 ชั่้วโมง น่าเสียดายที่ฝนตกหรือไม่ก็ฟ้ามืดทุกครั้ง ภาพเลยออกมาไม่ค่อยแจ่ม
อย่างที่บอกไปแล้วว่าเกาะนี้พื้นที่ราบเรียบ นอกเสียจากตรงกลางเกาะที่กว้างประมาณ 4 ไมล์ ความยาวจากเหนือจรดใต้ ที่พื้นที่เป็นคลื่นสูงต่ำ
กอร์ปกับบ้านเกือบทุกหลังบนเกาะ ภายนอกจะกรุด้วย Vinyl Siding มีลักษณะเหมือนแผ่นไม้หลากสี เมื่อปลูกอยู่บนเนินหลากความสูง ทำให้ดูสวยงาม
จะเปรียบไปแล้ว PEI ก็เหมือนเกาะแห่งชาวไร่ มองไปทางไหนก็เจอแต่เรือกสวนกว้างใหญ่ หรือคอกปศุสัตว์ กลางลานกว้าง
บ้านแต่ละหลังก็อยู่ห่าง ๆ กันไป
ช่วงนี้เป็นหน้าที่ดอกลูพิน (Lupin) กำลังบาน มีให้เห็นมากมายตามไหล่ทางบนถนนเกือบทุกเส้น เลยได้เก็บภาพมาให้ดูหลายภาพหน่อย
ปรกติดอกไม้ป่าพันธุ์นี้มักมีสีม่วงเป็นหลัก แต่ก็มีสีอื่น ๆ อย่างสีขาว สีชมพู หรือสีออกแดง ๆ ให้เห็นบ้างประปราย ที่สวยสุดในความเห็นเราก็คงยกให้ดอกสีผสม ม่วงครึ่งหนึ่ง ขาวครึ่งหนึ่ง
ดอกไม้ป่าอื่น ๆ ก็แข่งกันเบ่งบาน ดอกเล็ก ๆ สีขาว สีเหลืองและสีแดง ถ่ายออกมามีบ้านเป็นฉากหลังก็สวยดี
ไร่มันฝรั่ง พืชเศรษฐกิจประจำจังหวัดก็มีให้เห็นอยู่ทั่วไป
เป็นแปลงสีเขียวสลับกับดินแดงน่าดูชม
ปากแม่น้ำหรืออ่าวบางอ่าวเป็นที่เลี้ยงหอยแมลงภู่สีดำ เขาจะผูกตะกร้าใ่ส่หอยแขวนไว้บนเชือกมีทุ่นหลากสีลอยอยู่บนผิวน้ำ เป็นแหล่งหารายไ้ด้ของคนบนเกาะอีกทางหนึ่ง
ถ้าขับรถผ่านแม่น้ำ เห็นเรือเล็ก ๆ จอดลอยลำอยู่ และคนบนเรือถือไม้ยาว ๆ กำลังงมหาอะไรอยู่ นั่นคือเขากำลังหาหอย โดยการใช้ตะแกรงด้ามยาว ๆ กอบงมจากใต้น้ำ
ท่าเรือบางแห่งเป็นที่จอดเรือของนักประมงกุ้งล๊อบสเตอร์ ที่เป็นท่าจอดเรืออย่างเดียว ไม่มีอาหารทะเลขาย ก็ดูเก่า ๆ เป็นธรรมชาติ มีแค่เรือ กระท่อมชาวประมง (Fisherman Shacks) และ ลอบเรียงราย
ในขณะที่บางท่าดูคึกคัก มีร้านขายสัตว์น้ำอยู่ด้วย กระท่อมก็ดูใหม่มีสีสรรสวยงาม
ลอบจับกุ้งล๊อบสเตอร์ เป็นนวัตกรรมของชาวประมงสมัยก่อนที่ยังคงใช้กันสืบต่อมาจนปัจจุับัน เขาเอาปลามาเสียบล่อไว้ข้า่งใน มีทางให้ล๊อบสเตอร์เข้าไปติดกับดัก มีช่องเล็ก ๆ ไว้สำหรับล๊อบสเตอร์ที่ไม่ได้ขนาดให้คลานออกมาได้ เหลือไว้แต่ตัวใหญ่ตามกฏหมายบังคับ คนกินก็อร่อย คนจับก็ได้ราคา เหลือทรัพยากรไว้ให้ใช้ต่อไปในอนาคตอีก
สิ่งที่สำคัญอย่างหนึ่งทีเป็นจุดขายของเกาะคือ หอประภาคาร
บนเกาะจะมีอยู่เยอะมาก และเป็นประภาคารขนาดไม่ใหญ่นัก บางแห่งยังใช้เป็นที่พักสำหรับนักเดินทางอีกด้วย
และที่ลืมไม่ได้ก็คือไปชมสะพานข้ามน้ำที่มีน้ำแข็งปกคลุมที่ยาวที่สุดในโลก นั่นคือ Confederation Bridge เชื่อมระหว่าง PEI กับ New Brunswick
ยังมีต่อ..
No comments:
Post a Comment