คนอิตาลีเขาจะปลูกผักผลไม้ไว้รอบ ๆ บ้าน ที่ขาดไม่ได้เลยคือมะเขือเทศทั้งลูกเล็ก ลูกใหญ่ ซูกินี่ โหระพาฝรั่ง เป็นต้น พอถึงฤดูเก็บเกี่ยวมีมะเขือเทศเยอะ ๆ เขาก็จะำทำมะเขือเทศกระป๋องไว้กินตอนหน้าหนาวต่อไป
ตอนหน้าร้อนในโตรอนโตเราก็ทำผักสวนครัวแปลงเล็ก ๆ หลังบ้าน ก็ปลูกผักไว้หลายชนิดอยู่ ที่แน่ ๆ มีมะเขือเทศและโหระพาฝรั่งอยู่ด้วย เหมาะแก่การประกอบอาหารอิตาเลี่ยนเป็นอย่างยิ่ง
ส่วนประกอบสำคัญของอาหารอิตาเลี่ยนคือน้ำมันมะกอกซึ่งก็หาซื้อได้ง่าย ๆ ในโตรอนโต ราคาก็มีตั้งแต่ 5-6 เหรียญจนถึงสิบกว่าเหรียญ อีกอย่างที่ขาดไม่ได้คือน้ำส้มบัลซามิก ราคาขึ้นอยู่กับระยะเวลาในการบ่ม ยิ่งบ่มนานยิ่งราคาสูงแต่รสชาติก็จะออกหวานมากขึ้น รวมทั้งหนืดกว่าด้วย
หลาย ๆ ปีผ่านมาเราได้เรียนรู้วิธีการทำอาหารอิตาเลี่ยนอยู่บ้าง แต่ก็รู้แต่อาหารจานหลัก ๆ ที่เป็นที่รู้จักของคนทั่วไป ซึ่งก็ได้แก่
Beef Carpaccio – เนื้อคาร์ปากชิโอ เป็นเนื้อฝานบาง ๆ เวลาเสริฟเขาก็เอาวางไว้บนผักอะรุกุล่า (arugula) ที่ปรุงรสด้วยน้ำมันมะกอก น้ำมะนาว เกลือ พริกไทย มัสตาร์ด และ/หรือไข่แดงดิบ มีชีสพาร์มีชานฝานบาง ๆ อยู่ด้านบนสุด อันนี้ยังไม่เคยทำเอง เพราะไม่มีเครื่องไ้ม้เครื่องมือในการฝานเนื้อได้บางขนาดนั้น ก็อาศัยรับประทานตามร้านอาหารเอา
Bruschetta – บรูสเก็ตต้า เป็นขนมปังทาน้ำมันมะกอกปิ้ง ถูด้วยกลีบกระเทียม และส่วนใหญ่จะตามด้วยมะเขือเทศหั่นเป็นลูกเต๋าเล็ก ๆ หอมสับ ใบโหระพาฝรั่งหั่นฝอย ปรุงรสด้วยน้ำมันมะกอก เกลือ และพริกไทย หรือบางทีเติมชีสขูดฝอย เอาเข้าเตาอบพอชีสละลาย บางทีก็เอาขนมปังปิ้งทาน้ำมันมะกอก ถูกลีบกระเทียม แล้วโปะด้วยอิตาเลี่ยนแฺฮม (Prosciutto) ก็ถือเป็นบรูสเก็ตต้าเหมือนกัน ง่าย ๆ แบบนี้ทำกินที่บ้านได้สบาย ๆ
Antipasto – แอนตี้พาสโต หมายความว่าก่อนอาหาร “before the meal” (anti = before, pasto = meal). นั่นคืออาหารเรียกน้ำย่อยนั่นเอง จานนี้มักจะประกอบไปด้วย ชีส ผักสด หรือผักย่าง พวกเนื้อโคล์ดคัททั้งหลาย เช่น prosciutto และ ซาลามี่
ถ้าเราทำเองก็เอาซูกินี่ หอมใหญ่ และมะเขือม่วงอิตาลี่ มาหั่นเป็นแว่นเฉียง ๆ เอาพริกหยวกหลากสีมาแทงเป็นรู ๆ เพื่อไม่ให้มันแตกเวลาย่าง โรยเกลือ พริกไทย ทาน้ำมันมะกอกย่าง ลอกเปลือกพริกหยวกแล้วตัดเป็นชิ้นพอเหมาะ แล้วเหยาะน้ำส้มบัลซามิกบนผักย่างทั้งหลาย เิติมพวกโคล์ดคัทที่ซื้อมา และมะกอกดอง จัดเรียงกันสวยงามในจานแปลใบใหญ่ อันนี้ก็ทำง่ายสามารถทำเองที่บ้านได้บ่อย
พาสต้าหลากชนิดไม่ว่าจะเส้นยาว เส้นเส้น หรือเป็นรูปร่่างสวยงามต่าง ๆ พร้อมซอสหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นซ้อสมะเขือเทศ (ซ้อสมะเขือเทศนี้สามารถเิติมอาหารทะเลหั่นชิ้นเล็ก กลายเป็นซ้อสทะเล หรือเติมผักหั่นลูกเต๋าเช่น ซูกินี่ มะเขือม่วง กลายเป็นซ้อสผัก) ซ้อสครีม และเพสโซ ทำจากลูกสน ชีส และโหระพาฝรั่งบดกับน้ำมันมะกอก
ถ้าเป็นหน้าหนาวก็ทำลาซานย่า (Lasagna) เพราะมันให้พลังงานเยอะ แผ่นแ้ป้งสลับกับชีสและซ้อสอบแล้วหอมกรุ่นน่ากิน ระวังอ้วนเท่านั้นแหละนะ..
ถ้าเป็นหน้าร้อนที่เราชอบทำคือเิอาเบคอนอิตาเลี่ยน (Pancetta) มาหั่นเป็ิ้นชิ้นเล็ก ๆ เจียวในน้ำมันมะกอกพอกรอบ เจียวหอมแดงหั่นละเอียดพอสุกนิ่ม ผสมกับเส้นพาสต้าสดที่หาซื้อได้ตามซูเปอร์มาร์เก็ตทั่วไป หรือทำจากเส้นแห้งก็ได้ เติมน้ำมันมะกอก มะเขือเทศลูกเล็กหั่นขนาดพอดี ตามด้วยโหระพาฝรั่งฉีก และชีสบ็อคโคลินี่ (boccolini) ปรุงรสด้วยเกลือ พริกไทย เวลาทานก็โรยชีทพาร์มีชานขูดฝอย อร่อยเหาะ
อีกอันที่ทำบ่อย ๆ คืออิตาเลี่ยนแฺฮม (Prosciutto) กินกับแตง อาจเป็นแคนตาลูปหรือฮันนี่ดิวก็ได้ หรือบางทีก็ทานกับลูกเดื่อ (fig) เป็นอาหารเรียกน้ำย่อยที่ดีอีกอย่าง
พิซซ่า เดี๋ยวนี้หากินกันได้กลาดเกลื่อนหลายรูปหลายรสหลายขนาด หรือจะทำเองที่บ้านก็ได้ถ้าชอบทำ
เป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ตั้งอยู่ท่ามกลางไร่องุ่นกว้างสุดลูกหูลูกตา
ถูกก่อตั้งมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 17 มีพิพิธภัณฑสถานแสดงอุปกรณ์ และพาหนะสมัยโบราณ มีโบสถ์เก่าแก่
ส่วนหนึ่งของผู้คนที่มาตั้งรกรากใหม่ ๆ เป็นพวกขุนนางที่หนีมาจากอเมริกาเมื่ออเมริกาตั้งตนเป็นประเทศอิสระไม่ขึ้นอยู่กับอังกฤษอีกต่อไป บ้านหลาย ๆ หลังจึงถูกสร้างอย่างสวยงาม
ในเมืองมีหอนาฬิกาขนาดใหญ่กลางเมือง
ร้านไอติม โรงแรม โรงละคร คู่แต่งงานหลายคู่เลือกเมืองนี้เป็นสถานที่ดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ เพราะเป็นเมืองเล็ก ๆ ที่มีเสน่ห์เมืองหนึ่งของแคนาดา
